1. Sklejkę dzieli się na trzy lub więcej warstw cienkiego drewna i skleja. Większość produkowanego obecnie cienkiego drewna to cienkie drewno przędzone, które często nazywane jest fornirem. Zwykle stosuje się forniry o numerach nieparzystych. Kierunki włókien sąsiednich fornirów są do siebie prostopadłe. Powszechnie stosuje się sklejkę trójwarstwową, pięciowarstwową, siedmiowarstwową i inną sklejkę o numerach nieparzystych. Fornir zewnętrzny nazywany jest fornirem, fornir przedni nazywany jest panelem, fornir odwrotny nazywany jest płytą tylną, a fornir wewnętrzny nazywany jest płytą rdzeniową lub płytą środkową.
2. Gatunek panelu ze sklejki to gatunek sklejki. W Chinach powszechnie używanymi drzewami liściastymi są lipa, Fraxinus mandshurica, brzoza, topola, wiąz, klon, drewno kolorowe, Huangbo, klon, nanmu, Schima superba i kolcowój chiński. Powszechnie używanymi drzewami iglastymi są murarka, sosna Yunnan, modrzew, świerk itp.
3. Istnieje wiele metod klasyfikacji sklejki, które można sklasyfikować według gatunku drzewa, np. sklejka z drewna liściastego (sklejka brzozowa, sklejka z drewna tropikalnego itp.) i sklejka iglasta;
4. Zgodnie z przeznaczeniem można ją podzielić na zwykłą sklejkę i specjalną sklejkę. Sklejka zwykła to sklejka nadająca się do szerokiego zakresu zastosowań, a sklejka specjalna to sklejka specjalnego przeznaczenia;
5. Ze względu na wodoodporność i trwałość warstwy kleju, sklejkę zwykłą można podzielić na sklejkę odporną na warunki atmosferyczne (sklejka I klasy, posiadająca trwałość, odporność na gotowanie lub działanie pary, może być stosowana na zewnątrz), sklejkę wodoodporną (II klasa sklejka, którą można namoczyć w zimnej wodzie, często też przez krótki czas w gorącej wodzie, ale nie jest odporna na gotowanie) Sklejka odporna na wilgoć (sklejka klasy III, która wytrzymuje krótkotrwałe zanurzenie w zimnej wodzie i nadaje się do stosowania w pomieszczeniach zamkniętych) oraz sklejka nieodporna na wilgoć (sklejka klasy IV, która jest używana w normalnych warunkach wewnętrznych i ma określoną siłę wiązania).
6. Ze względu na strukturę sklejki można ją podzielić na sklejkę, sklejkę warstwową i sklejkę kompozytową. Sklejka warstwowa to sklejka z rdzeniem płytowym, natomiast sklejka kompozytowa to sklejka z rdzeniem płytowym (lub niektórymi warstwami) złożona z materiałów innych niż lite drewno lub fornir. Obie strony rdzenia płyty posiadają zazwyczaj co najmniej dwie warstwy forniru z pionowo ułożonymi ze sobą słojami drewna.
7. Według obróbki powierzchni można ją podzielić na sklejkę szlifowaną, sklejkę skrobaną, sklejkę fornirowaną i sklejkę wstępnie fornirowaną. Sklejka szlifowana to sklejka, której powierzchnia jest szlifowana za pomocą szlifierki, sklejka oskrobana to sklejka, której powierzchnia jest skrobana, a sklejka fornirowana to materiał fornirowy, taki jak fornir dekoracyjny, papier słojowany, papier impregnowany, tworzywa sztuczne, folia klejąca z żywicy lub blacha. Wstępnie wykończona sklejka to sklejka, która została specjalnie poddana obróbce w czasie produkcji i nie wymaga modyfikacji w trakcie użytkowania.
8. Ze względu na kształt sklejki można ją podzielić na sklejkę płaską i sklejkę formowaną. Sklejka formowana odnosi się do sklejki, która została bezpośrednio wtłoczona w formę o zakrzywionej powierzchni zgodnie z wymaganiami produktu, do specjalnych potrzeb, takich jak płyta ochronna do ścian, sklejka falista sufitu, oparcia i tylnych nóg krzesła.
9. Powszechną metodą wytwarzania sklejki jest metoda suchego podgrzewania, to znaczy po pokryciu suchego forniru klejem umieszcza się go w prasie na gorąco w celu wklejenia w sklejkę. Główne procesy obejmują trasowanie kłód i cięcie poprzeczne, obróbkę cieplną segmentów drewna, centrowanie segmentów drewna i cięcie obrotowe, suszenie forniru, klejenie forniru, przygotowanie płyty, wstępne prasowanie płyty, prasowanie na gorąco i serię obróbki końcowej.
Celem obróbki cieplnej drewna jest zmiękczenie segmentów drewna, zwiększenie plastyczności segmentów drewna, ułatwienie późniejszego cięcia lub strugania kolejnych segmentów drewna oraz poprawa jakości forniru. Powszechnymi metodami obróbki cieplnej segmentów drewna są gotowanie, jednoczesna obróbka cieplna wody i powietrza oraz obróbka cieplna parą.
Czas publikacji: 30 sierpnia 2022 r
